Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Μια στιγμή και δυο χέρια. Κι έπειτα σε κρατούσα, σε κρατούσα κι άλλο πολύ και η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει κι εγώ σε έσφιγγα κι εσύ με χάιδευες απαλά. Και ήθελα να γυρίσω, να τυλίξω τα χέρια μου γύρω σου και να μη μας κοιτάει κανείς, γι' αυτό απλά παρακολουθούσα τη μουσική -πώς αυτή άλλαζε κι εμείς μέναμε εκεί... Ακόμα μια φορά. Να μπλέκουμε τα χέρια μας και ήθελα τόσο να αγγίξω τα χείλη σου και κάθε λεπτό που περνούσε φοβόμουν όλο και περισσότερο πως, ίσως, δε θα το κατάφερνα ποτέ ξανά μα δεν τολμούσα. Ένα βήμα μπρος κι ένα πίσω, αυτός ήταν ο χορός μου.



Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Να κοιτάς στη γωνία, να κοιτάς μήπως εμφανιστείς. 

Κοίτα, κοίτα ξανά. 

Δεν είσαι πουθενά, δεν πάω πουθενά.