Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

Φτιάξε μια ζωή καινούρια

Φτιάξε μια ζωή καινούρια. Αγόρασε ένα σπίτι. Καθάρισε το, βαψ'το, διακοσμησέ το. Αγόρασε ένα σπίτι στα μέτρα σου. Πλυν'το καλά και τρίψε τις γωνίες απ'τις βρομιές των προηγούμενων. Πάρε ένα πανί και τρίψε τα ταβάνια με όλη σου τη δύναμη για να φύγουν τα όνειρα όσων πριν απο σένα έμειναν εδώ. Πάρε ένα πινέλο και σκέψου χρώματα. Ένα χρώμα για κάθε τοίχο. Ένα χρώμα για κάθε σου ανάμνηση, ένα για κάθε επιθυμία, ένα για κάθε σου όνειρο που πέθανε. Βούτα το πινέλο σου βαθιά στον κουβά με το χρώμα και ζωγράφισέ το στον τοίχο. Ένα χρώμα για κάθε τοίχο. Κι όταν πια θα έχεις γεμίσει το σπίτι χρώματα, όταν πια θα έχεις ένα σπίτι μωβ, μπλε, γαλάζιο, όταν κάθε τοίχος του θα είναι και μία σου σκέψη, βρες πια έναν τρόπο να χωρέσεις και τον εαυτό σου σ'αυτό. Μόνο για ντεκόρ όμως. Μην ψάξεις κάτι παραπάνω. Μη ζητήσεις κάτι παραπάνω.

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Don't leave me high, don't leave me dry

Να με κοιτάς στα μάτια μόνο αν μπορείς να αντέξεις την εικόνα σου μέσα τους.
Να με σηκώνεις ψηλά μόνο αν έχεις τη δύναμη να με κατεβάζεις κιόλας.
Να με πετάς στον ουρανό μόνο αν θα είσαι εκεί να με πιάσεις όταν θα πέφτω.
Να με αγγίζεις μόνο αν δε σε ενοχλεί που με γδέρνεις και γεμίζω αίματα.





Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

Περιστατικὰ Γ´ - Γ. Σεφέρης


Χωρὶς χρῶμα, χωρὶς σῶμα
τούτη ἡ ἀγάπη ποὺ πηγαίνει
σκορπισμένη, μαζεμένη,
σκορπισμένη πάλι-πάλι,
κι ὅμως σφύζει κι ὅμως πάλλει
στὴ δαγκωματιὰ τοῦ μήλου
στὴ χαραγματιὰ τοῦ σύκου
σ᾿ ἕνα βυσσινὶ κεράσι
σὲ μιὰ ρώγα ἀπὸ ροδίτη
τόση ἀνάερη Ἀφροδίτη,
θὰ διψάσει θὰ κεράσει
ἕνα στόμα κι ἄλλο στόμα
χωρὶς χρῶμα, χωρὶς σῶμα.


κρέας

Κι έμπηξε τα νύχια της στο κρέας μα σκίστηκε ολόκληρη, βουβή, σαν νερό που ένα δάχτυλο το χάιδεψε κι έσπασε στα δύο.